وقتی گل همیشه بهاری، بهاری ام
تا می رسی به تاک غزل، مست می شوم
وقتی که می روی، نگران خماری ام
سخت است انتظار کشیدن، ولی هزار
گل می دهم، اگر که تو روزی بکاری ام
در من صدا و عکس تو تکثیر می شود
تالاری از سکوتم و آیینه کاری ام
با خوابهای صورتی ام قهر کرده ام
چون گفته ای: الهه شب زنده داری ام
این مشقها جریمه صد سال... وا شده
پای تو در قلمرو کاغذنگاری ام
(بهمن صباغ زاده)